En hoe nu verder.

En dan zijn we twee weken verder en werden we toch wel een beetje hopeloos. We zijn de afgelopen week van hoop naar blijdschap naar teleurstelling geschoten.  Nieuw voer, dat ging erin. En geen diarree. En dat was het. Dus weer malen en in zijn bek spuiten. Is zo naar.

Weer naar de dierenarts. Voor een bloedonderzoek. Omdat hij zo bang en gestrest is moest ik hem dinsdag om 8.30 uur brengen. Om 10.00 kon ik hem weer ophalen. Even later de dierenarts aan de telefoon. Nierfalen. Of de grond onder je weggeslagen wordt. Het is nog geen twee maanden geleden dat we Jip door nierfalen moesten laten gaan.

Vandaag urine afgeven en daaruit bleek dat bij sommige dingen een hoge concentratie is. Dus 's middags weer naar de dierenarts voor een echo.

Nou, dat vond hij niet leuk. Hij moest op de tafel en dat is een ding. Daarna werd zijn buik geschoren. En tot slot de echo. We hebben allemaal weer topsport gehad. En Kai was schor.

Aan de nieren was geen verontrustende dingen te zien. En dat is gunstig.

Conclusie, Beginnend nierfalen. Met medicatie en voer kan hij nog even vooruit. Hij zal niet oud worden maar we hebben nog wel reservetijd gekregen.

En nu!! Zijn urine wordt nog naar een lab gestuurd om de juiste medicatie af te stellen. En gelijk overstappen op ander voer. Nu ook een injectie gekregen tegen misselijkheid en eetlustopwekkend. Ook een kuurtje tegen misselijkheid. 

Thuis gekomen hem 100 gr. gegeven en dat schrokte hij gelijk op. Wat kan je dan al superblij zijn. 

Nu nog even afwachten of hij zo enthousiast blijft en dat zijn darmen het ook oké vinden.