En vandaag sluiten we 2020 af en gaan we fris en met goede moed het nieuwe jaar in. Wat begon als een jaar met allemaal leuke vooruitzichten veranderde al snel met een donkere wolk. hoe donker de wolk zou worden wisten we gelukkig nog niet. Het was nog altijd een ver van mijn bed show. Maar dat veranderde al snel. Eind februari hadden wij ook de eerste gevallen van Covid19 in Nederland. En vlak voor mijn verjaardag was het een feit. Alles wat niet essentieel was ging dicht. Daarna werd het allemaal heel triest. Mensen gingen dood of werden zo ziek dat voor hun leven werd gevreesd. En dan ook nog eens de nasleep en de gevolgen. Een gevaarlijke virus. Maar gelukkig hadden we een vroeg en warm voorjaar zodat we veel buiten konden doen. Half mei werd onze Marlie geboren en drie weken later onze Lauris. Het is toch telkens een wonder en vreugdevol dat alles goed was gegaan. En dan.. een aangepaste kraamtijd. Geen kraambezoek maar raambezoek. En gelukkig kon er door het lekkere weer ook tuinbezoek geregeld worden. We zullen ook nooit hun geboortejaar vergeten.

Wat ook een leuk moment was, was de trouwdag van (schoon)broer en schoonzus. Klein maar daardoor ook heel intiem.

Verder staat het leven een beetje stil. Peter werkt thuis, eerst nog 1 dag in de week naar de zaak maar dat is nu ook niet meer. Mijn praktijk was en is weer dicht. Maar mijn webshopje fantastic socks is ontstaan in coronatijd en dat gaat heel leuk. Ons weekendje Efteling met ons gezin is 2x uitgesteld, we hopen volgend jaar echt er naar toe te kunnen. De caravan is in de stalling gebleven en onze reis naar Noorwegen is verschoven naar volgend jaar. We leven in een bubbel. We gaan naar buiten voor de honden en de bezoekjes die nodig zijn. Zijn we verkouden laten we ons testen en tegenwoordig heb je dezelfde dag nog de uitslag. We vermaken ons wel. Hebben ook geen klagen. Warm huis, videobellen, de boodschappen worden thuis gebracht, ontzettend rijk met onze familie dichtbij huis maar ook wat verder.

En dan nu de laatste dag. Vanmorgen met Kai naar midden delfland geweest en werd ik getrakteerd met prachtig weer (zie foto's). Kai was gespannen, niet voor de knallen maar meer dat er iets in de lucht hangt, gevoelig mannetje. Dus waar hij normaal mee speelt was nu niet leuk, last van zijn darmen. Nu staat de top 2000 aan en soms ook wat harder zodat Jip en Kai niet veel meekrijgen wat er buiten afspeelt. Is trouwens erg rustig gelukkig, ik hoop dat dat zo blijft. Morgen een nieuw jaar met nieuwe kansen. Ik kan niet wachten om de prik te mogen halen. Ik wil gewoon zonder stress naar buiten kunnen. Niet door de greppels ploegen omdat anderen even vergeten dat we 1.5 mtr. uit elkaar moeten blijven. Spanning omdat ik naar de winkel was geweest waar heel veel mensen met molentjes lopen. Ik mis het gewoon mijn kinderen te kunnen vastpakken en kunnen knuffelen. Gewoon ergens een bakkie thee te kunnen drinken. Lekker op vakantie kunnen gaan. Uit eten. Met vrienden weer wat afspreken. Kortom, weer ontspannen.

Ik wens iedereen een (zo cliché maar dit jaar zo belangrijk) gezond en covidvrij nieuwjaar. We gaan elkaar weer zien!! Dikke kus