Miko
Miko
Onze Muis heeft 6 jaar geleden een nestje gehad. Zo hadden we voor 12 weken 6 mooie kittens in huis. Miko was Bassie en Adriaan in één. Ze kon bokkensprongetjes maken maar ook tegen de muur oplopen. Was je haar kwijt dan lag ze op de deur te slapen. Hoe ze dat voor elkaar kreeg was echt een raadsel. Maar zij kon het.
Miko ging naar een echtpaar in Heinenoord. Ik bracht de kittens persoonlijk naar de nieuwe eigenaren dus ook ons clowntje. Vlak voor de Heinenoordtunnel kwam ik met de auto stil te staan. Een ernstig ongeluk in de tunnel was de oorzaak. En natuurlijk mijn mobiel weer vergeten. Na een uur wachten ben ik toch maar even de auto uit gegaan om aan iemand te vragen of ik de telefoon mocht lenen. Daardoor kon ik Peter bellen zodat hij kon doorgeven dat het later werd.
En Miko zat rustig in de auto in afwachting wat er ging gebeuren. Uiteindelijk haar maar even uit de vervoersbox gehaald en gekroeld.
Zowaar mochten we na een paar uur wachten weer rijden. Miko zonder morren weer in de box. Auto omdraaien en als spookrijder weer terug. Met mij iedereen natuurlijk. Via een flinke omweg kwamen we dan bij de nieuwe eigenaren aan. Miko voelde zich gelijk thuis dus na een kop thee ging ik weer huiswaarts.
Met regelmaat kregen we foto’s en filmpjes opgestuurd.
Totdat de berichtjes veranderde. Miko miauwde zoveel. Ze konden er niet door slapen. Ik deed mijn doos met truckjes open en bij elk bericht gaf ik aan hun ideeën om het voor alle partijen leuk te houden. Maar wat ik ook aangaf het was lastig, vervelend en te veel werk.
En toen kreeg ik een mail dat ze besloten hadden om Miko naar het asiel te brengen. No way.
Na overleg thuis de mensen opgebeld dat ik er aan kwam om haar op te halen.
Met 2 dochters reden we mopperend naar Heinenoord.
Daar stond alles klaar. Krabpaal, mandje, voer, box met daarin Miko en een tas met paspoort etc.
Lianne was vanaf het begin al gek op Miko en wilde haar alsnog hebben. Maar geen eigen huis.
Onderweg naar huis had Inge al aangegeven dat Miko tijdelijk wel bij hun mocht wonen samen met broer Moortje en zus Faye want bij ons thuis zou lastig gaan omdat Muis lief was voor de kittens maar weg is weg. Ging al moeilijk toen Broke terug kwam en nu waren er nog meer maanden overheen gegaan.
En Miko was gelukkig. Haalde met regelmaat een kroel en inderdaad miauwde ze soms maar niet meer dan de anderen. Ze gaf zeker geen overlast.
Toen Inge ging verhuizen had Lianne nog geen eigen huis dus Miko ging mee.
Toen werd ook besloten dat Miko bleef. Ze was zo gewend bij hun en haar broer en zus dat het zielig zou zijn om haar weer te verplaatsen.
Na een paar jaar werden de dozen weer ingepakt omdat het gezinnetje weer naar een ander huis gingen. Niet wetende dat dit haar laatste verhuizing zou worden.
De kattenfamilie kon in het nieuwe huis naar buiten in de tuin. Dat was genieten.
En dan… opeens…is het voorbij.
Inge vond haar opgerold, slapend. Dacht ze. Maar Miko werd niet meer wakker. Een hartstilstand heeft een einde gemaakt aan Miko’s korte leventje.
Ze heeft waarschijnlijk niet eens in de gaten gehad dat ze dood was, en dat geeft troost.
Maak jouw eigen website met JouwWeb