Gisteren hadden we tussen de buien door prachtig weer. We werden verrast met de een na de ander prachtige regenboog. 

Vandaag was het ietsje anders, we gingen de deur uit met regen. Dus gewapend met een lange regenjas gingen we op pad.  En eerlijk gezegd vind ik het niet erg om met regen buiten te lopen. Na een uur in de regen en hoosbuien begon ik het wel een beetje zat te worden dus hop, naar huis. In de polder wonen mensen met twee honden waarvan de ene aangeschaft is als waakhond. Deze hond neemt zijn taak zeer serieus. En vindt ook dat niet alleen in en om het huis bewaakt moet worden maar ook alle aangrenzende pencelen. Voor mij een goede reden om niet langs hun huis te lopen.

Nadat de klachten binnen bleven komen moesten de eigenaren stappen ondernemen om de hond op hun terrein te houden. Dat werd gedaan met rondom stroomdraad. En dat werkte. De honden hielden het voor gezien. Dus soms liep ik dan toch langs hun huis. Dat wilde ik ook vandaag doen, de route ietsje inkorten want ik kreeg het toch wel koud. Laat nou net op dat moment de eigenaar thuis komen met de auto, dus het hek open.
Dus sta je dan 100 meter ervandaan in de stromende regen met een druipende jas. Nee, ik durfde niet verder. Verdorie, kon ik nog helemaal omlopen. Kai was helemaal in zijn sas. Hij mocht nog verder, yes. Jip en ik sjokte achter hem aan.

Bij thuiskomst deed ik mijn regenjas uit en zag dat de jas niet geheel waterdicht was. Mijn spijkerbroek en sweater waren doorweekt, hmmm, daarom had ik het dus koud. Nou daar heb je wat aan.

We hadden maar 1 bui. We gingen ermee van huis en kwamen er ook weer mee thuis.

Tja, zoals de Engelsen zeggen, er bestaat geen slecht weer, wel slechte kleding.