Onze Saar is de oudste van het stel, Muisje is haar dochter en Floyd en Broke zijn haar kleinkinderen.

Jarenlang was de plaats die ze hadden duidelijk al was Broke daar heel vaak niet mee eens en probeerde keer op keer om ietsje hoger op de ladder te komen maar... ze stond onderaan en dat was haar plek, punt.

Aantal jaren geleden was Saartje buiten waarschijnlijk ergens van geschrokken en durfde niet meer naar huis. Met het gevolg dat ze weken weg bleef. Dat was voor Muis een mooie gelegenheid om een plaatsje omhoog te klimmen. Voor Floyd en Broke veranderde er niet zoveel.

Uiteindelijk was ze weer binnen door het berengeduld van Peter maar ze was fysiek en mentaal beschadigd. Muis gaf haar gewonnen plekje niet meer af en broer en zus waren niet van plan om weer een treetje naar beneden te gaan. Saar stond dus op de vierde plek. In het begin vond ze het best. U doet maar. Maar van lieve lee was er toch weer wat verschuiving en als eerste moest Broke toch haar plekje afstaan. Ze gaf zich niet snel gewonnen maar moest toch het onderspit delven. Daarna was de rust weer teruggekeerd. Alles was weer duidelijk. Alleen Floyd heeft nog wel eens wat puberale neigingen maar dat werd heel snel en duidelijk door Muis de kop ingedrukt. Dus de hiërarchie was Muis, Floyd, Saartje en als hekkensluiter Broke.

Sinds een week is het onrustig op poezenplaats. Er hoeft maar iets te gebeuren of de hiërarchie veranderd. Als een poes ergens van schrikt kan het voor de anderen een aanleiding zijn om de leiderschap op te eisen. En dat is waarschijnlijk vorige week ook gebeurd. 

Elke dag worden we geconfronteerd met een hoop herrie en gegil boven. De ene keer komt Broke verontwaardigd naar beneden, gevolgd door een Floyd met zijn  oren naar achter en vuur uit zijn ogen. Een andere keer is er een confrontatie tussen Floyd en Muisje. Een volgende keer Saartje met Broke. Het rommelt dus behoorlijk. 

En nu al een paar dagen is er duidelijk een verschuiving in de pikorde. Muis is vaker beneden en zoekt mij steeds op. 's Avonds wil ze niet mee naar boven als ze eten krijgen. Ik moet haar telkens beneden halen. Ze is dus van haar plek gestoten. Maar wie nu bovenaan staat was tot voor kort niet echt duidelijk, tot vanmorgen...

Saartje heeft haar plek weer terug, Go Girl. Wij Oma's laten ons niet aan de kant schuiven.