Een jaar verder

 

En zo zijn we weer een jaar verder. Iedereen die vorig jaar rond deze tijd jarig zijn weten hoe het is. Gewoon een dag als vele andere. Al moet ik zeggen dat mijn verjaardag toch feestelijk was. Komt ook dat ik niet zoveel aandacht schenkt aan deze dag. Vaak ben ik de hele dag weg. Of met Peter of met mijn vriendinnetje.

Maar ook dat kan niet. Eigenlijk kan er niks. Maar 1 persoon op visite, net niet genoeg voor een polonaise. Restaurants, musea, dierentuinen etc. zijn dicht. En om 21.00 uur moet iedereen binnen zijn.

Nog steeds gaat het hier gelukkig goed. Peter werkt nu elke dag thuis. Mijn praktijk kan nu weer open na twee keer dicht te zijn. Maar besloten om er voorlopig mee te stoppen en mij volledig te richten op mijn bedrijfje fantasticsocks.nl. 

We hebben dus allebei ons werk, kinderen en kleinkinderen gezond en flink groeiend, koelkast met eten, een heerlijk bed om in te slapen, netflix, primevideo dus aan films geen gebrek. Een tuin waar we met mooi weer nu al in kunnen zitten. De caravan gaat binnenkort weer naar Drenthe zodat we er naar toe kunnen wanneer we willen. De vakantie naar Noorwegen zal wel weer niet doorgaan omdat de derde golf er nu aankomt. Steeds meer positief geteste mensen. Maarrrr, het leven gaat ook gewoon door. En 1 ding wat ik nu heb geleerd is niet te ver vooruit kijken. Leef met de dag en laat je niet gek maken.

Waar ik wel moeite mee heb is dat ik het gevoel heb dat ik mijzelf moet verdedigen omdat ik de regels wil aanhouden. Ik wil gewoon niet dicht bij mensen staan en lopen. En ik wil niet naar plekken waar het druk is. Als je niet uitkijkt dan wordt je wereldje erg klein maar daar staat tegenover dat we nu in deze tijd zoveel middelen hebben om toch contact met elkaar te hebben. Zo heb ik videobellen ontdekt zodat ik toch met veel mensen een theemoment kan hebben. Wil ik niemand tegenkomen dan weet ik nu hoe ik kan gaan lopen met Kai en welke tijd. En ik ben ook wel mezelf tegen gekomen. Wil ik voordoen dat ik heel stoer en relaxed ben.....not. Ik kan mij dus enorm druk maken en gestrest zijn. Wil ik niet maar gebeurt toch. En in deze tijd ook geleerd hoe ik daar mee om kan gaan. En het allerallerbelangrijkste, weten wat het meest dierbaar is en daar voor vechten. De rest is leuk maar bijzaak en wordt dus op de reservebank geplaatst.