Floyd ligt op de IC bij de dierenarts.

Zondag was een dag zoals vele zondagen.  Beetje uitslapen, ontbijtje met een eitje, met de honden weg etc. Tot 15.00 uur. Floyd moest overgeven. Broke doet dat vaak, geen bijzonderheden. Maar Floyd? En wat eruit kwam stonk enorm. Tjonge, wat heeft hij gegeten?

Daarna nog een paar keer spugen maar dat was "normaal". Gal

's Avonds merkten we dat hij anders gedroeg. Hij kroop weg in hoekjes. Als ik hem oppakte begon hij te miauwen en normaal gesproken moet hij daar niets van hebben en duwt zich dan weer uit je armen, nu ging hij tegen mij aan liggen. En voelde zo koud aan. Vreemd. Griep?

Voor de zekerheid dan toch maar de nacht bij ons in de slaapkamer gehouden zodat we hem beter in de gaten kunnen houden en alvast via internet een afspraak gemaakt bij de dierenarts. Want dit klopt niet.

Helaas was de eerste mogelijkheid in de middag.

's Nachts had hij nog een paar keer gespuugd maar verder was hij rustig, sliep bij ons of zat in de vensterbank naar buiten te kijken.

Om 8.00 uur heb ik de dierenarts gebeld in de hoop dat er misschien iemand had afgebeld en er een gaatje vrij was gekomen. Dat was er niet omdat de ochtend in teken staat van opereren maar ik kon hem toch gelijk brengen dan zouden ze tussendoor even kijken.

Om 11.00 uur kon ik bellen. 

Hij heeft geen koorts. Maar ze willen wel urine en bloedonderzoek doen want kloppen doet het niet. Ook is hij erg mager. Dat weten we, dat is hij al heel zijn leven. Maar nu weegt hij nog maar 5 kilo. Hmmm.

Om 16.00 uur weer bellen.

Ik ging om 15.00 uur naar Lianne voor een bakkie thee en daarvandaan bellen en ophalen. Had ik leuk bedacht maar ging dus anders.

Uit de uitslagen bleek dat er iets met zijn lever was dus willen ze gelijk starten met de behandeling. Kan acute leverontsteking zijn of chronische. Of andere dingen maar daar moet dan eerst een echo voor gemaakt worden bij een specialist. Ik heb er voor gekozen om de behandeling gelijk te starten in de hoop dat het aan zal slaan en dat het om een ontsteking gaat. Is een gok maar hou sneller de behandeling hoe sneller ook de genezing.
Maar hij is dus nu uit logeren. En ga ik op ziekenbezoek bij de dierenarts. Ik mag in en uitlopen wanneer ik dat wil.

En daar was ik dan, om klokslag 10.00 uur.
Ik kon direct door een deur naar de verblijven lopen. en daar zat hij dan, te klagen. En helder naar alles te kijken. Wat een verschil. Ze vertelden ook dat hij, als hij geen aandacht krijgt dat ook duidelijk laat horen. Maar ze waren allemaal helemaal verkocht. Wat een lief beest.
Daarna liep ik naar de balie om wat meer info te krijgen. Ooo, maar hij mag mee naar huis, was ik zonet vergeten te zeggen. Wat een fijn nieuws. Meneer had daar niet geplast en deed het direct bij thuiskomst. Niks is zo prettig als je eigen toilet.
En waar ik op gokte bleek gelukkig waar te zijn, een acute leverontsteking wat goed te behandelen is dmv antibiotica. Nog vier daagjes tabletjes en moet hij weer de oude zijn.
Is wel zo dat we goed gehandeld hebben, veel langer wachten was niet goed geweest. Ze maken teveel en te vaak mee dat honden en katten te laat worden binnen gebracht. Komt ook omdat het erg lijkt op griepverschijnselen.
Man, wat ben ik opgelucht. Ik dacht echt dat het over en uit was met hem. Met Jip houden we min of meer rekening mee maar niet met een kat van 7 jaar.