Toen wij 8 jaar geleden ons huidige huis hadden gekocht was de tijd om te klussen maar 4 weken. Er hoefde niet heel veel te gebeuren maar de tijd gaat sneller dan dat je beseft.

In de woonkamer lag parket, massief licht eiken. Ik vond het niet mooi. En er moest enorm veel aan gebeuren om het wel mooi te krijgen. Daar hadden we dus geen tijd voor dus besloten we om er laminaat overheen te leggen en in de toekomst op ons gemak verder te kijken.

En zo zijn we acht jaar verder. Heeft Kitty (is overleden in 2014) op verschillende plekken gepiest. Geur verdween maar laminaat was kapot op die plekken. En ik weet niet hoe het eronder eruit ziet. Verder zijn er spullen gevallen waardoor er stukje eraf vlogen. Kortom, het mooie is er duidelijk wel af. Met de komst van Kai heeft het ook niet veel goed gedaan aangezien hij elke dag een stuk Midden Delfland meeneemt naar huis.

Tja, wat gaan we doen. Informatie ingewonnen om het parket op te knappen en een ander kleurtje te geven. Was een flink kostenplaatje. En dat voor een parket die ik niet echt mooi vind. En de slijtage niet minder zal zijn. We lieten dit idee maar varen en besloten om over te stappen op plavuizen. De plavuizen waar ik verliefd op werd hadden natuurlijk een leuk prijskaartje. Maar uiteindelijk vonden we de tegels waar we weg van waren.
En morgen gaat het gebeuren.
Al een week druk bezig met het leegmaken van de lagere gedeelte. Als je dan zo in de kamer kijkt denk je, appeltje eitje, doen we effies. Not. Valt nog vies tegen. Alles moet eruit, waar laat ik alles. Heel veel spullen in dozen boven in de kattenkamer en onze slaapkamer gaat er ook steeds meer uitzien als een berghok. Gelukkig is het voor tijdelijk. In het bovengedeelte moet nu dus ook de buffetkast, houtopslagbank, tvkast, 2 en 3 zitsbank, kachel, kastje en kist. en op de hoger gelegen gedeelte staan natuurlijk ook de nodige spullen. Het wordt gewoon stapelen. Als het mee zit kan alles volgende week weer naar beneden. Dan hebben we twee maanden even niks. Daarna wordt de bovengedeelte aangepakt en gaan de spullen van boven naar beneden. Daar zal ikzelf niet zoveel van meemaken.

Ik zit dan een weekje in Drenthe zodat Kai, Jip en ik niet in de weg lopen.
Als je dan zo bezig bent kom je er weer achter dat ik verrekte slecht naar mijzelf luistert.
Ik weet dat ik beperkt ben in lichamelijk werk en energie. Maar met dit soort dingen verlies ik dat met alle gemak uit het oog. Er moet veel gebeuren en natuurlijk kan ik dat, met het gevolg dat ik veel te veel doe. En echt, ik word met regelmaat terug gevloten door Peter. Maar wat ik in mij hoofd heb, heb ik niet in mijn kont. En de rust komt pas als het gebeurt is. Een echt add-trekje. Ik weet het allemaal. Maar man, wat is dat lastig. Echt enorm hardleers.
Maar.... straks hebben we een prachtige vloer en is alles van z'n plek geweest, de voorjaarsschoonmaak hoeft niet.
(Hahahaha, of ik dat elk jaar doe, right).

Weet je trouwens waarom er vroeger de grote voorjaarschoonmaak werd gehouden? Mensen stookten toen met hout en kolen. Vooral dat laatste gaf nogal aanslag op het huis en spullen. In het voorjaar ging moortje (de kolenkachel) naar zolder. Bij ons niet hoor, ging gewoon uit maar bleef wel op zijn plek staan. De spullen werden naar buiten gebracht en werden gesopt en geklopt zodat alle roetdeeltjes uit huis waren. Met de komst van centrale verwarming is dat dus niet meer nodig. Ben ik blij dat ik nu leef!!